29.4.14

Βόλτα στην Αρχίπολη



Αυτό ειναι το χωριό μου. Η Αρχίπολη. Το χωριό που μεγάλωσα και έζησα τις πιο ωραίες παιδικές στιγμές μου. Κάθε φορα που πάμε στο χωριο δεν αφηνουμε την ευκαιρια για μια πεζοπορια ανεκμετάλευτη. Ειδικά την ανοιξη η φύση εχει άλλη ομορφια...... Πολυχρωμα λουλουδάκια τριγύρω. Τα στάχια μεγαλώνουν. Στο λιβάδια τρέχουν ξέχνοιαστα μικρα κατσικάκια και μοσχαράκια που πριν λιγες μέρες γεννηθηκαν. Οι κοτούλες ελευθέρας βοσκής σουλατσάρουν καμαρωτές και έτοιμες να σου δώσουν τα φρέσκα αυγουλάκια τους
        
Ειναι η μυρωδιά απο τα πεύκα που σε συνεπάρει.. Πέρνεις βαθιά ανάσα και
οσμίζεσαι ακόμα και τα διάφορα βότανα που υπάρχουν άφθονα τριγύρω.  Οι πανέμορφες και μοσχομυρωδάτες ανθισμένες πορτοκαλιές σε μεθάνε με το άρωμά τους.

Ειναι κάποια πράγματα που δεν συγκρίνονται με τίποτα.
Το πρωινό ξυπνημα με το καλημέρα του πετεινού (κόκορα)
Να πίνεις τον καφέ σου στην αυλή παρέα με την μυρωδιά απο το βρεγμένο χώμα της πρωινής υγρασίας..... και τις γατούλες που νιαουρίζουν στα πόδια σου.
Το θρόισμα των φύλλων απο το απαλό αεράκι.
Το τιτίβισμα των πουλιών.
Να σου λένε καλημέρα όλοι όσοι περνάνε μπροστά απο το σπίτι σου!
Ολα αυτά ειναι ο πλούτος μας. ¨Ολα αυτα για οσους μεγαλώσαμε στο χωριο ισως να ειναι δεδομένα. Για κάποιους άλλους ομως ειναι ενα όνειρο 


Ο λόγος αυτής της ανάρτησεις ειναι για να δειξω τις ομορφιές του χωριού σε οσους μένουν  σε μεγάλες πόλης και δεν εχουν χωριο.....  ναι , μου ειχε πει κάποτε μια φίλη μου οτι μ'ακουει που λέω καθε Σαββατοκύριακο οτι θα πάω στο χωριο και ζηλεύει γιατι αυτη δεν εχει χωριο να επισκευτει!
Πάμε μια βόλτα λοιπον!! Βόλτα στην Αρχίπολη της Ρόδου.







































Αφησα τελευταία αυτή την εικόνα. Τελευταία και καλύτερη, αν και λίγο θαμπή...
Να σας συστήσω την αγαπημένη μου γιαγιά, την κυρά Ιφιγένεια. Η μάμι* μας.  Η γυναίκα που ήταν πάντα το πρότυπό μου και το βάρος του ονόματός της ηταν μια μεγάλη ευθύνη για εμένα.

Η γυναίκα με την καφετί φούστα στην μέση και στα δεξια η θεια Δεσποινα (αδερφή του παππού Παναγιώτη) και η μελού (δεν θυμαμαι το ονομά της, θυμαμαι οτι την φωναζαμε ετσι επειδη μαζί με τον αντρα της παρήγαγαν μέλι..) . Ποσπερίζουν**  στην πλατεία του χωριού ή μάλλον περιμένουν τον αγροτικό ιατρό. 

*μάμι= γιαγιά
**ποσπερίζουν= περνάνε όμορφα το απόγευμά τους

2 σχόλια: