Παραμύθι: το αγόρι με τον χαρταετό

 Μια φορά και έναν καιρό, σε ένα χωριό, ένα μικρό αγόρι είχε έναν χαρταετό. Ο χαρταετός του ήταν γεμάτος χρώματα και το παιδί τον αγαπούσε πολύ. Κάθε απόγευμα, το αγόρι πήγαινε στην ανοιχτή πλατεία με τον χαρταετό του και τον έκανε να πετάει ψηλά  στον ουρανό.

Ο χαρταετός μια  έπεφτε και μια  πετούσε ψηλά, κάνοντας στο παιδί παρέα. Με ένα φύσημα του αέρα, ο χαρταετός άρχισε να πετάει όλο και πιο ψηλά στον ουρανο. Το αγόρι τον παρακολουθούσε χαρούμενο μέχρι να εξαφανιστεί στον ορίζοντα.

 Τούς άρεσε  να παίζουν μαζί, γιατί όταν ο χαρταετός πετουσε ελεύθερος στον ουρανό τότε και το παιδί αισθάνονταν ελεύθερο και ευτυχισμένο.

Κάποια μέρα, ωστόσο, ο αέρας ήταν πολύ δυνατός και άρχισε να πετάει τον χαρταετό απότομα  από τη μια μεριά στην άλλη. Ενώ ο χαρταετός ήταν ψηλά στον ουρανό, αυτός ο άσχημος αέρας τον έσπρωξε στο έδαφος και τον έσπασε. 

Το αγόρι στεναχωρέθηκε πολύ και δεν είχε όρεξη να παίξει με τίποτα άλλο…. Περνούσαν  οι μερες αλλά το αγόρι αισθάθονταν  λυπημένο  χωρίς τον χαρταετό του.

Οι γονείς του τότε,  αποφάσισαν να αγοράσουν έναν νέο χαρταετό, για να τον δουν ξανά  χαρούμενο… αλλά το αγόρι δεν ήθελε άλλον χαρταετό…. Ήθελε αυτόν που είχε παλιά… ακριβώς τον ίδιο παλιό του χαρταετό…

 Έτσι ο μπαμπάς του , αποφάσισε να τον βοηθήσει να επισκευάσουν μαζί  τον αγαπημένο του σπασμένο  χαρταετό. 

Έφτιαξαν νέα ουρά , αντικατέστησαν και κόλλησαν το σπασμένο ξύλο, άλλαξαν όλο το πλαστικο που τον κάλυπτε και τον έκανε καλύτερο από ποτέ!

Όταν ήρθε η ώρα να πετάξουν τον χαρταετό στον ουρανό, το αγόρι ήταν πολύ συγκινημένο και ο χαρταετός του έτρεμε από τη χαρά καθώς ανέβαινε όλο και ψηλότερα. 

Παίζοντας με τον χαρταετό του το αγόρι ένοιωθε ελεύθερο και ευτυχισμένο, όπως και ο χαρταετός.

Από τότε, το αγόρι κατάλαβε  ότι αν υπάρχει κάτι σημαντικό στη ζωή μας που έχει χαλάσει , τότε δεν πρέπει να καθομαστε να στεναχωριόμαστε , αλλά να κάνουμε τα πάντα και να προσπαθήσουμε να το φτιάξουμε  και να το προσέχουμε στο μέλλον…

Απορίες παιδιών: Γιατί ξυνόμαστε;

 

Το ξύσιμο  είναι μια φυσιολογική αντίδραση του σώματος μας και μπορεί να συμβεί σε διάφορα μέρη του σώματος μας, όπως στο κεφάλι, το λαιμό, την πλάτη και τα πόδια. Η κύρια αιτία του ξυνίσματος είναι η ανακούφιση από τον κνησμό, τον πόνο, την ερεθισμένη περιοχή ή τον πρήξιμο.

Επιπλέον, το ξύσιμο μπορεί επίσης να συμβαίνει ως αποτέλεσμα ερεθισμού ή αλλεργικής αντίδρασης στο δέρμα. Η δυσάρεστη αίσθηση του ερεθισμού μπορεί να επιταχύνει το ξύσιμο και να προκαλέσει μια κακή συνήθεια συνεχούς ξυσίματος.

Τέλος, ο μηχανισμός του ξυσίματος μπορεί να ενισχυθεί επίσης από το άγχος, το άγχος και την απόγνωση, καθώς αυτά τα συναισθήματα μπορούν να προκαλέσουν την ανάγκη να ανακουφιστεί το σώμα μας με κάποιον τρόπο.

Παρόλο που το ξύσιμο είναι μια φυσιολογική αντίδραση, όταν γίνεται υπερβολικό ή καθίσταται ένας εθισμός, μπορεί να προκαλέσει παρενέργειες, όπως πληγές, φλεγμονές και μόλυνση του δέρματος. Για αυτό το λόγο, είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε τις αιτίες του ξυσίματος και να λάβουμε τα απαραίτητα μέτρα για να το ελαττώσουμε ή να το αποτρέψουμε.

Απορίες παιδιών: Γιατί έχουμε φρύδια;

 Τα φρύδια είναι ακόμη ένα σημαντικό χαρακτηριστικό του προσώπου μας και έχουν πολλούς λειτουργικούς σκοπούς. Πρωτίστως, τα φρύδια βοηθούν να κρατήσουμε τον ιδρώτα, το νερό και άλλες ουσίες μακριά από τα μάτια μας. Χρησιμεύουν σαν μια είδους "σήμανσης" για να απομακρύνουν υγρά και ιστούς από το πρόσωπό μας και χαρίζουν μια πρώτη γραμμή άμυνας στα μάτια μας.

Επιπλέον, τα φρύδια έχουν έναν σημαντικό ρόλο στην επικοινωνία μας. Δίνουν έκφραση στο πρόσωπό μας και μπορούν να εκφράσουν διάφορα συναισθήματα, όπως τον πόνο, την έκπληξη, την απορία, το ενδιαφέρον και τον κατακόρυφο αυταρχισμό.

Τέλος, τα φρύδια βελτιώνουν την αισθητική παρουσίαση του προσώπου μας. Προσθέτουν βάθος και δομή στα μάτια μας και μπορούν να ενισχύσουν το στυλ μας. Με αυτόν τον τρόπο, τα φρύδια δεν είναι μόνο ένα λειτουργικό χαρακτηριστικό του προσώπου, αλλά ένα στοιχείο της ατομικής αναγνωρισιμότητάς μας, του στυλ μας και της αυτοπεποίθησής μας.

Απορίες παιδιών: Γιατί έχουμε βλεφαρίδες;

 

Οι βλεφαρίδες είναι σημαντικά χαρακτηριστικά των ματιών και παίζουν σημαντικό ρόλο στην προστασία τους. Πρωτίστως, οι βλεφαρίδες λειτουργούν ως μια είδους φυσική μπάρα για να προστατεύουν τα μάτια από σκόνη, ρύπανση και άλλες εξωτερικές ουσίες που μπορεί να προκαλέσουν ενοχλήσεις, ερεθισμούς και φλεγμονές στα μάτια.

Επιπλέον, οι βλεφαρίδες βοηθούν στην απομάκρυνση των υγρών από το μάτι και ειδικότερα των δακρύων. Τα δάκρυα παράγονται από το δακρυοποιητικό σύστημα μας για να καθαρίζουν τα μάτια μας και να διατηρούν την ενυδάτωση. Οι βλεφαρίδες βοηθούν να διασπείρονται ομοιόμορφα τα δάκρυα στο μάτι και να απομακρυνθούν από το πρόσωπο σας όταν κλείνετε τα μάτια σας ή όταν έχετε ένα ξέπλυμα των ματιών σας.

Συνολικά, οι βλεφαρίδες είναι ένα απαραίτητο μέρος των ματιών μας που βοηθά στην προστασία και την υγεία τους, ενώ ταυτόχρονα προσθέτουν και αισθητική στα μάτια μας.

Απορίες παιδιών : Γιατί πρέπει να πονάμε;

 Ο πόνος είναι ένας μηχανισμός προστασίας του σώματος και ένας τρόπος επικοινωνίας του εγκεφάλου με εσωτερικά ή εξωτερικά διεγερτικά που μπορεί να προκαλούν βλάβη. Όταν μια περιοχή του σώματος μπλοκάρει, είναι το σήμα προειδοποίησης ότι κάτι δεν πηγαίνει καλά και χρειάζεται βοήθεια. 

Συγκεκριμένα, ο πόνος σε αναγκάζει να πάρεις δράση για να ελαχιστοποιήσεις την βλάβη στο σώμα. Για παράδειγμα, αν κάψετε το χέρι σας στον φούρνο, ο πόνος θα σας κάνει να αντιδράσετε γρήγορα για να καταστείλετε τη φλόγα και να μαζέψετε το χέρι σας.

Επιπλέον, ο πόνος μπορεί να σας βοηθήσει να αναλάβετε δράση για να ανακουφίσετε τον πόνο. Για παράδειγμα, αν έχετε έντονο πονοκέφαλο, ο πόνος θα σας επιβάλει να πάρετε έναν αναλγητικό για να ανακουφίσετε τον πόνο και να καθησυχάσετε το σώμα σας.

Σε γενικές γραμμές, ο πόνος είναι ένας αναπόφευκτος μηχανισμός του σώματος στην περίπτωση κινδύνου για να παρακινήσει την αντίδραση του ατόμου.

Παραμύθι: Η νεράιδα των δοντιών

 

Μία φορά κι έναν καιρό, σε ένα μακρινό βασίλειο, ζούσε μια μικρή κοπέλα με το όνομα Έλενα. Ένα βράδυ, ενώ ετοιμαζόταν για  ύπνο, παρατήρησε ότι ο ένα από τα μπροστινα της δόντια άρχισε να κουνιέται.

Η Έλενα δεν ήξερε τι να κάνει με το δόντι που κουνιόταν.. Μήπως θα έπρεπε να μην το πειράξει και να δει τι θα συμβεί, ή θα έπρεπε να ζητήσει βοήθεια από τους γονείς της;

Την επόμενη μέρα, η Έλενα ξύπνησε και τράβηξε το δοντι που κουνιόταν για να το βγάλει. 

Το δοντι ξεκόλλησε και το κοίταξε με θαυμασμό και απορία. Πριν πάει στο σχολείο, πήγε στο κήπο και έθαψε το δοντι στο χώμα, ελπίζοντας ότι κάτι καλό θα συμβεί. Και μάλιστα συνέβη! Καθώς πήγαινε στο σχολείο, ανακάλυψε μια μικρή πόρτα στη μέση του δρόμου, την οποία δεν είχε ξαναδεί. Αποφάσισε να περάσει από την πόρτα και να δει τι υπήρχε στην άλλη πλευρά.

Η Έλενα ανακάλυψε έναν μαγικό κήπο γεμάτο με νεράιδες των δοντιών, που είχαν συλλέξει παλιά δόντια από παιδιά όπως αυτή και τα φρόντιζαν με αγάπη και μεράκι. Η Έλενα μίλησε με τις νεράιδες και της εξήγησαν πόσο σημαντικό είναι να αφήσεις τα παλιά δόντια σου να πέσουν και να βγούνε τα καινούρια.

Στο τέλος της ημέρας, η Έλενα γύρισε στο σπίτι της, γεμάτη χαρά και ενθουσιασμό για την εμπειρία που είχε στο μαγικό της κόσμο.

Μέσα από αυτό το παραμύθι, οι νεράιδες των δοντιών είναι ένα φανταστικό πρόσωπο που βοηθά τα παιδιά να κατανοήσουν τη σημασία του να αφήνουν τα δόντια τους να πέσουν και να φροντίζουν τα νέα τους δόντια.

Απορίες παιδιών: υπάρχει η νεράιδα των δοντιών;

 

Η νεράιδα των δοντιών είναι ένας μύθος που χρησιμοποιείται για να παρακινήσουμε τα παιδιά να βγάλουν τα δόντια τους όταν αρχίζουν να κουνιούνται. Η ιδέα είναι ότι η νεράιδα θα ανταμείψει το παιδί με ένα μικρό δώρο ή χρήματα ως επιβράβευση για τον εξαφανισμό του δοντιού του. Ωστόσο, δεν υπάρχει πραγματικά μια νεράιδα των δοντιών. Είναι σημαντικό να είμαστε ειλικρινείς με τα παιδιά μας και να τους εξηγήσουμε τη σημασία της φροντίδας των δοντιών τους και πώς οι νέοι δόντια θα μας βοηθήσουν να μάθουμε να μασάμε τροφή και να μιλάμε καλύτερα.

Παραμύθι: Το ουράνιο τόξο

 

Μια φορά και έναν καιρό, ζούσαν τα πιο όμορφα και ζωηρά χρώματα σε ένα μικρό Μαγικό Κόσμο. Όλα τα χρώματα ζούσαν ειρηνικά και ευτυχισμένα μαζί και δημιουργούσαν όλες τις χρωματιστές εικόνες που μπορούσε κανείς να φανταστεί.

Ωστόσο , μερικά από τα χρώματα, είχαν αρχίσει να νιώθουν ανήμπορα και να προσπαθούν να βρουν τον δικό τους δρόμο στη ζωή. Ήταν το πράσινο και το κίτρινο. Δεν μπορούσαν να βρουν το σκοπό τους στον κόσμο και αισθάνονταν λιγότερο σημαντικά από τα άλλα χρώματα.

Για να βοηθήσουν τα δύο αυτά χρώματα, ο Θεός του Μαγικού Κόσμου αποφάσισε να δημιουργήσει ένα ουράνιο τόξο. Έχτισε το ουράνιο τόξο από σύννεφα και έβαψε κάθε ακτίνα σε διαφορετικό χρώμα, που αντιστοιχούσε σε ένα από τα χρώματα του Μαγικού Κόσμου.

Το ουράνιο τόξο έλαμπε με όλα τα χρώματα του Μαγικού Κόσμου και ήταν μια πραγματικά μαγευτική όαση στη μέση ενός ανεπτυγμένου περιβάλλοντα. Όλα τα χρώματα σταμάτησαν να εργάζονται για να απολαύσουν το υπέροχο θέαμα του ουρανού.

Αλλά κανείς δεν αντιλήφθηκε ότι το πράσινο και το κίτρινο χρώμα είχαν εξαφανιστεί. Όλα τα χρώματα άρχισαν να ανησυχούν και έψαχναν για να τα βρουν. Τελικά, βρήκαν τα δυο αυτά χρώματα, κρυμμένα πίσω από ένα όμορφο πετράδι, δίπλα στο ουράνιο τόξο.

Τα χρώματα μπήκαν το πράσινο και το κίτρινο μέσα στην πορεία και τα οδήγησαν στο ουράνιο τόξο. Τα δυο αυτά χρώματα ήταν τόσο εντυπωσιακά πάνω στο ουράνιο τόξο, που το κάνανε να λάμπει ακομα περισσότερο.

Αυτό αποδείχθηκε ότι τα δυο αυτά χρώματα είχαν εξαιρετικές ικανότητες, μόνο που δεν είχαν βρει τον δικό τους δρόμο ακόμα. Τα χρώματα κατάλαβαν ότι όλα τα χρώματα ήταν σημαντικά στον Μαγικό Κόσμο και όλα είχαν ν' ανανεώνονται, τότε που συνεργάζονταν.

Αυτή είναι η ιστορία για το ουράνιο τόξο, που δείχνει στα παιδιά να εκτιμούν και να σέβονται τη διαφορετικότητα και τη συνεργασία σε μια ομάδα.

Παραμύθι: Ο μικρός ζαχαροπλάστης

 

Μια φορά και έναν καιρό, ζούσε ένας ζαχαροπλάστης που ζούσε μόνος του σε έναν μικρό ξύλινο οίκο. Ο ζαχαροπλάστης είχε ένα σκυλάκι που τον συνόδευε παντού και το λάτρευε πολύ.

Κάθε πρωί, ο ζαχαροπλάστης έβγαινε στον κήπο του και μαζεύει φρούτα για να κάνει τα γλυκά του. Ένα πρωί, όμως, πρόσεξε ότι τα φρούτα στο δέντρο του κήπου δεν είχαν χρώμα και δεν ήταν πλούσια σε γεύση.

Αποφάσισε να ψάξει και να βρει τον λόγο γιατί τα φρούτα δεν ήταν καλά. Τελικά, ανακάλυψε ότι ένα μικρό πουλάκι κατοικούσε στο δέντρο και έτρωγε τα φρούτα πριν προλάβουν να ωριμάσουν.

Αυτό έκανε το ζαχαροπλάστη να έχει ένα ιδέα. Πήρε το ποιο όμορφο πινέλο και τη πιο λαμπερή μπογιά του και άρχισε να ζωγραφίζει τα φρούτα στο δέντρο του κήπου.

Οι καρποί άλλαξαν χρώμα και γίνανε πλούσιοι σε γεύση, χάρη στη ζωγραφική του ζαχαροπλάστη. Το μικρό πουλάκι πλέον είχε αρκετό φαγητό και δεν άγγιζε τα φρούτα του κήπου.

Αυτή είναι η ιστορία του ζαχαροπλάστη που μαθαίνει στα παιδιά να παίζουν με τη φαντασία και να βρίσκουν λύσεις σε δύσκολα προβλήματα. Επίσης, δείχνει ότι υπάρχουν πάντα τρόποι για να κάνεις τον κόσμο γύρω σου πιο όμορφο.

Παραμύθι: Το κουνέλι που κατάφερε να κάνει το όνειρο του πραγματικότητα.

 Μια φορά και έναν καιρό στην χώρα των αρκούδων ζούσε ένα κουνέλι που ήταν πολύ αποφασιστικό και θέλησε να δοκιμάσει κάτι διαφορετικό. Ήθελε να γίνει ο πρωταθλητής καρατέ στην χώρα του.

Αρχικά, οι άλλα ζώα απογοητεύτηκαν και γελούσαν με τον ιδέα του κουνελιού. Όμως, το κουνέλι δεν έδωσε σημασία σε αυτούς και συνέχισε να προπονείται σκληρά και να προσπαθεί να βελτιώσει τα κινήματά του.

Στο τέλος, με τη σκληρή δουλειά και την αφοσίωσή του, το κουνέλι κατάφερε να γίνει ο πρωταθλητής καρατέ στην χώρα του. Ενώ όλοι οι άλλοι του γνωστοί του έλεγαν ότι δεν μπορεί, το κουνέλι αποδείχθηκε ότι ό,τι και αν φέρνει η ζωή, τίποτα δεν είναι αδύνατο αν αγωνιστείς και δουλέψεις σκληρά για να το πετύχεις.

Όπως λένε και τα περισσότερα αποφθέγματα  επιτυχίας, η σκληρή δουλειά και η αφοσίωση είναι τα βασικά συστατικά για την επίτευξη των στόχων μας. Αν έχουμε έναν σαφή στόχο στο μυαλό μας και εργαζόμαστε σκληρά για να τον πετύχουμε, οι πιθανότητες επιτυχίας μας αυξάνονται πολύ.

Σημαντικό είναι επίσης να έχουμε υπομονή και να μην εγκαταλείπουμε εύκολα. Πρέπει να έχουμε στόχους που είναι εφικτοί αλλά και προκλητικοί, ώστε να μας κρατούν σε συνεχή προπόνηση και βελτίωση των δεξιοτήτων μας.

Πάντα να έχουμε στο μυαλό μας ότι με την σκληρή δουλειά και την αφοσίωσή μας, μπορούμε να πετύχουμε ό,τι και αν θέλουμε στη ζωή μας.