Ημέρα πρώτη
6,5 μηνων μωρακι το κοριτσι μου, θηλαζε ησυχο και σχεδον ειχε αποκοιμηθει οταν ξαφνικα αρχισε να τρέμει το χερακι της. Στην αρχή θεώρησα οτι ηταν τα νευρα της, οπως τρανταζομαστε και εμεις καμια φορα οταν μας περνει ο υπνος. Μετα ομως άρχισε να κάνει σπασμούς. Οι ωμοι της και το κεφαλι της έτρεμαν! Σπαρταρούσε σαν ψαράκι στα χέρια μου. Είχα κολλήσει δεν αντέδρασα καθόλου απλα συνέχισα να την έχω αγκαλια. δεν κράτησε πολύ, 2-3 δευτερόλεπτα. Τα ματια της ηταν κλειστα γιατι ειχε σχεδον κοιμηθει. Μετά τίποτα... η μικρή απλα συνεχισε να πιπιλάει και κοιμήθηκε...
Πήρα τον παιδιατρο και τον αντρα μου τηλεφωνο, ήρθαν αμέσως και οι δυο. Ο γιατρός αφού την είδε, μου ειπε οτι όλα φαίνονται φυσιολογικά και οτι έχω δυο επιλογές.
- ή να φύγω αμέσως για Αθήνα (γιατι εδω στη Ρόδο δεν εχουμε παιδονευρολόγο) και μέχρι να φτάσω θα μου έβρισκε ο ίδιος το τηλέφωνο και την διεύθυνση ενός παιδονευρολόγου για να εξετάσει προληπτικά το μωρό.
- ή να περιμένω να δω αν θα το ξανακάνει. Αλλα αν το ξανάκανε θα έπρεπε να την πάω αμέσως στο νοσοκομειο, να την κάνουν κλίσμα και θα έρχονταν το ΕΚΑΒ να μας πάει στην Αθήνα.
Την δεύτερη επιλογή την διέγραψα αμέσως απο το μυαλό μου. Είμαι άτομο που θέλω να ειμαι 5 βήματα μπροστά απο όλα ειδικά όταν αφορά θέμα υγείας. Οπότε ακολουθούμε την πρώτη επιλογή. Έλα ομως που δεν ξερω κανεναν στην Αθήνα, δεν εχω γνωστους, δεν θα ηξερα που πατώ και που βρίσκομαι.
Ψάχνω εναλλακτική για Θεσσαλονίκη (ο σύζυγος Σαλονικιός). Μου συστήνουν έναν πολύ καλό γιατρό, μίλησα μαζι του στο τηλέφωνο και θα μας περιμενε στο ιατρείο του οποιαδήποτε στιγμή φτάναμε.
Ψάχνω αεροπορικά εισιτήρια. Δεν υπάρχει ούτε ένα για την ίδια μέρα. Μόνο την επόμενη το πρωί μπορούσαμε να φύγουμε. Τα αρνητικά του να μένεις σε νησί..... Κλείνω εν'τέλη να φύγουμε την επόμενη μέρα.
Όλη νύχτα δεν έκλεισα μάτι, ειχα το φως αναμένο να την παρακολουθώ. Είχα φοβηθεί!
Ημέρα δεύτερη
Μόλις φτάσαμε Θεσσαλονίκη απο το αεροδρόμιο πήγαμε αμέσως στο ιατρείο. Ο γιατρός μολις ειδε το παιδι ειπε οτι φαινεται φυσιολογικο. Αφου το εξέτασε συνεχισε να μου λεει οτι ειναι μια χαρα και ότι ισως ήταν τυχαιο γεγονος το οποίο συμβαινει καμια φορα.
Μας γράφει ηλεκτροεγκεφαλογράφημα. Ραντεβού την επόμενη μέρα σε δημόσιο νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης για να μας το κάνει ο ίδιος. Παρ'όλα αυτά του ζήτησα να μου το γράψει σε ένα χαρτί να το κάνω και σε ιδιωτική κλινική για να έχω και δευτερη γνωμη. Για να ηρεμήσω η μάνα....
Κάνουμε το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα, η μικρή δεν κατάλαβε τίποτα γιατι θήλασε και κοιμήθηκε. Επρεπε να κοιμάται είπε ο γιατρός. Όλα καλά. Φυσιολογικότατο!!!
Επρεπε να κάνουμε και μαγνητικη εγκεφάλου. Στο δημόσιο νοσοκομειο το ραντεβου ηταν 1 μήνα μετά. Σιγά μην περιμένω. Πάμε σε ιδιωτική κλινικη. Για να γίνει αυτή η εξέταση έπρεπε το μωρό να κοιμάται και να είναι ακίνητο. Αρα επρεπε να πάρει ολική ναρκωση.
- Πρωτο αρνητικό. Μου την πέρνουν και δεν με αφήνουν να ειμαι μαζι της. Το μωρο πλάνταξε στο κλάμα.
- Δεύτερο αρνητικό. Την ολική νάρκωση σε μωράκια την κάνουν με μια ένεση. Που να βρουν όμως φλέβα στο βρέφος??? Οταν μου την παρέδωσαν ηταν τρυπημένη 3 φορές σε κάθε άκρο το μωρο!!!! Θα τους σκίσω έλεγα απο μέσα μου.
- Το τρίτο και θεικό ειναι οτι όταν βγήκαν απο την αιθουσα της εξέτασης, αυτός που έσερνε το φορείο, είχε βάλει ενα φραπέ πάνω στο φορείο δίπλα απο το κεφάλι της μικρης μου!!! Τον βρίζεις ή δεν το βρίζεις??? Εμ δεν τον έβρισα γιατι μόλις ειδα το κορίτσι μου με τα σωληνάκια στο στόμα και στη μύτη έβαλα τα κλάματα.... άσε που η κοπέλα που έπρεπε να πατάει τον αναπνευστήρα ηταν χαλαρη... να τελειώσει την κουβέντα της με τον συνάδελφο και μετά να πατήσει τον αναπνευστήρα!
Μειναμε στην κλινική μέχρι αργά για να συνέλθει η μικρή και για να την παρακολουθήσουν μην έχει καμια αντίδραση απο την νάρκωση.
Το μωρο ξυπνησε και δεν σταμάτησε να κλαίει... μάλλον θυμόνταν που την τρυπούσαν για να βρούν φλέβα. Τι το έκαναν το παιδί μου εκει μέσα???!!!
Δεν μου επιτρέπονταν κιόλας να την θηλάσω... έπρεπε να μεινει νηστική για να μην κάνει εμετό λόγω της νάρκωσης.
Πήγε ο σύζυγος στο ταμείο, εξόφλησε το κόστος των εξετάσεων αλλα για να πάρουμε τα αποτελέσματα έπρεπε να μας τα δώσει ο αναισθησιολόγος της κλινικής ο οποίος ήθελε άλλα 200 ευρω!! Κανείς δεν μας ενημέρωσε γι'αυτα αλλα τέλος πάντων. Του δίνω τα μισα γιατι δεν ειχα άλλα πάνω μου. Με το ζόρι μου έδωσε τα αποτελέσματα.... ξανα τελος πάντων....
Τελικά και αυτές οι εξετάσεις βγήκαν καθαρες. Όλα μια χαρά. Δόξα τον Θεό και την Παναγία
Μετά απο συζήτηση με τον παιδονευρολόγο, σπασμούς μπορεί να παρουσιάσουν ακομα και τα υγιή μωράκια μια φορά στη ζωή τους. Μόνο το 25% αυτών υπάρχει πιθανότητα να ξανακάνει σπασμούς και τότε θα πρέπει να γίνει άμεσα κλύσμα, να μεταφερθεί το μωρό στο νοσοκομείο, να κάνει εισαγωγή σε ειδικό τμήμα και να αρχίσει θεραπεία για επιληψία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου