Μια φορά και έναν καιρό, υπήρχε μια κοπέλα, το όνομα της ήταν Άννα. Η Άννα ήταν μια πολύ ευγενική, όμορφη και πρόθυμη κοπέλα που αγαπούσε να βοηθά στο σπίτι της μαμά της.
Μια μέρα, η μαμά της Άννας της ζήτησε να βοηθήσει στο να κάνουνι μαζί μια μεγάλη καθαριότητα στο σπίτι. Η Άννα δεν ήταν πολύ χαρούμενη όταν της είπε αυτό, γιατί ήθελε να παίξει με τις φίλες της αυτό το απόγευμα. Αλλά η μαμά της της είπε: "Άννα, είναι πολύ σημαντικό να βοηθάς στη δουλειά του σπιτιού γιατί έτσι μπορούμε να ζούμε σε ένα όμορφο, καθαρό και τακτοποιημένο σπίτι. Αν μας βοηθάς καθημερινά, τότε θα έχουμε περισσότερο χρόνο για να παίζεις και να κάνεις τις αγαπημένες σου δραστηριότητες."
Η Άννα σκέφτηκε λίγο και συνειδητοποίησε πως η μαμά της είχε δίκιο. Οπότε, αποφάσισε να βάλει όλες τις δυνάμεις της για να βοηθήσει στην καθαριότητα του σπιτιού. Ενώ έκανε τις εργασίες, η Άννα σκέφτηκε πως θα μπορούσε να τραγουδάει ή να ακούει μουσική και έτσι να πάρει το μυαλό της από τις δουλειές.
Όταν οι δουλειές ολοκληρώθηκαν, η Άννα ένιωθε περήφανη για τον εαυτό της που βοήθησε στη δουλειά του σπιτιού, ενώ ταυτόχρονα, ήξερε ότι είχε χρόνο αρκετό για τις δικές της αγαπημένες δραστηριότητες.
Από εκείνη τη μέρα και μετά, η Άννα βοήθησε καθημερινά στη δουλειά του σπιτιού και το πάντα έχοντας ένα χαμόγελο στο πρόσωπο, γνωρίζοντας ότι έκανε κάτι καλό για την οικογένεια της, και συγχρόνως είχε αρκετό χρόνο για να κάνει και τις δικές της αγαπημένες δραστηριότητες.