Μία φορά και έναν καιρό, σε ένα μακρινό βασίλειο, ζούσαν ένας μικρός πρίγκιπας και μια μικρή πριγκίπισσα που ήταν καλοί φίλοι. Κάθε μέρα περνούσαν πολλές ώρες παρέα και παίζοντας χαρούμενα, αφού τα πάντα γύρω τους ήταν πανέμορφα.
Ωστόσο, στη ζωή τους είχαν συναντήσει και δυσκολίες, κάτι που δεν μπορούσαν πολλές φορές να αποδεχτούν. Ο μικρός πρίγκιπας, για παράδειγμα, όταν τα πράγματα δεν πήγαιναν όπως επιθυμούσε, άρχιζε να αγανακτεί και να γίνεται εξαγριωμένος. Εκείνη, η μικρή πριγκίπισσα, σε κάθε περίπτωση ένιωθε έναν παράξενο φόβο, που δεν μπορούσε να εξηγήσει.
Μια μέρα, ένας σοφός άνθρωπος πέρασε από το βασίλειο και οι δυο πρίγκιπες έτρεξαν να μιλήσουν μαζί του. Όταν άκουσε τις ιστορίες τους, ο σοφός άνθρωπος τους είπε:
«Καλοί μου πρίγκιπες, οι σκέψεις και τα συναισθήματά σας είναι σαν τα λουλούδια στο κήπο. Κάθε λουλούδι είναι μοναδικό και όμορφο κατά τον τρόπο του, όπως κάθε συναίσθημα είναι μια εμπειρία για εσάς. Δεν υπάρχουν κακά συναισθήματα, μόνο καλά και λιγότερο καλά συναισθήματα.»
Όταν το ακούσανε, οι πρίγκιπες σκέφτηκαν προσεκτικά τα λόγια του σοφού ανθρώπου. Αρχίσαν να συνειδητοποιούν ότι δεν ήταν κακό να νιώθεις θυμό, άγχος, μοναξιά, ντροπή ή λύπη. Αυτά ήταν απλώς συναισθήματα και μπορούσαν να μάθουν να τα αντιμετωπίζουν και να τα χειρίζονται σωστά.
Έτσι, οι δυο τους συνεχίσαν να απολαμβάνουν τις στιγμές που περνούσαν μαζί και να διακινούν τα συναισθήματά τους χωρίς να φοβούνται ή ντρέπονται. Και ήξεραν ότι, αν έπρεπε να αντιμετωπίσουν μια δύσκολη κατάσταση, θα μπορούσαν να βασιστούν ο ένας στον άλλο για υποστήριξη.
Και οι δύο έμαθαν να δέχονται τα συναισθήματά τους, και όχι μόνο αυτό, αλλά επίσης να τα μοιράζονται και να βρίσκουν λύσεις μαζί. Όλοι μαθαίνουμε από τα συναισθήματά μας, και αυτό είναι κάτι που μας κάνει να είμαστε πιο ανθρώπινοι και συμπονετικοί με τους άλλους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου